Główne czynniki, które charakteryzują zasoby energii słonecznej to nasłonecznienie, natężenie promieniowania słonecznego oraz usłonecznienie.
Zasoby Energii Słonecznej – Nasłonecznienie
Nasłonecznienie określane jest jako suma promieniowania słonecznego w określonym przedziale czasu i na określonej powierzchni. Przykładowo: suma natężenia promieniowania słonecznego w czasie godziny, dnia czy roku na powierzchni 1m2. Nasłonecznienie wyrażane jest w jednostkach tj. Wh/m2 , kWh/m2 czy MJ/m2 lub GJ/m2 na dzień, miesiąc lub rok.
Zasoby Energii Słonecznej – Natężenie Promieniowania
Natężenie promieniowania słonecznego podawana jest w jednostce W/ m2. Jest określana jako gęstość mocy promieniowania padającego w ciągu sekundy na powierzchnie prostopadłą do kierunku promieniowania. Natężenie promieniowania słonecznego ulega zmianom i zawiera się w przedziale od 100 do 800 W/ m2. Przykładowo: najwyższe wartości są rejestrowane w dni słoneczne i bezchmurne i sięgają nawet do 1000 W/ m2
Zasoby Energii Słonecznej – Usłonecznienie
I ostatni z wymienionych parametrów – usłonecznienie. I określone jest jako ilość godzin w czasie których na powierzchnię Ziemi dociera promieniowanie słoneczne. Nasłonecznienie wykorzystuje się w energetyce słonecznej jako parametr, który szacuje warunki pracy instalacji. Przykładowo można wyliczyć godziny pracy pompy w instalacji kolektorów.